Ovaj rad je deo širih autorovih multidisciplinarnih istraživanja Sjeničko-pešterske visoravni. Ovaj deo Srbije je veoma zanimljiv za istraživanja iz više oblasti i specifičnih tema. Međutim, prostor je retko sistematski i celovito istraživan i obrađivan u vidu sinteza. I ono što je rađeno bilo je uglavnom uzgredno i fragmentarno. Istorijska demografija je bila posebno zapostavljena. Doduše, migracioni procesi su bili dinamični, a Sjeničko-pešterska visoravan, kao i cela Stara Srbija, je bila i matično i etapno migraciono područje. I to je, uz ostale faktore, bitno uticalo i na ukupna demografska kretanja, kako ranije tako i u najnovije vreme. Posle Drugog svetskog rata, a posebno od kraja šezdesetih godina pa do početka 21. veka migracioni procesi i drastičan pad nataliteta su doveli do prave depopulacije ovog prostora. Nastale su i krupne promene u versko-konfesionalnoj i nacionalnoj strukturi stanovništva. Taj trend depopulacije i strukturnih izmena traje i dalje, što će sigurno imati i dalekosežne posledice.

Bamija predstavlja zeljastu biljku iz porodice slezova, čiji se nedozreli plod upotrebljava kao povrće. Nekada se često koristila u našim jelima. U radu se razmatra porijeklo i rasprostranjenost bamije, njene vrste i načini upotrebe u različitim kuhinjama.

Kao učesnik i očevidac borbenih operacija Javorske brigade pukovnika Milivoja Anđelkovića i dobrovoljačkih komitskih jedinica pod komandom Sretena Vukosavljevića protiv Turaka, narodni guslar Jevrem Čakarević je ne samo pouzdan hroničar, majstor za upečatljive detalje, već i proniciljiv opservator prilika sa smislom za psihološka nijansiranja. Čakarevićeva pjesma „Boj na Sjenici“ u ovom radu problematizuje se kao književno štivo, ali i kao istorijsko svjedočanstvo.

Pljevaljski kraj je davao istaknute ličnosti u mnogim oblicima ljudske djelatnosti. Dao je veliki broj vjerski obrazovanih ljudi (uleme): imama, hatiba, hafiza, mualima, muderisa, kadija, vrhovnih muftija, šerijatskih sudija. Isticali su se znanjem, ugledom u svojoj sredini, humanitarnim radom, posebno u razvoju skladnih međuljudskih odnosa i razumijevanja među ljudima, bez obzira na bilo koju pripadnost. Na taj način doprinosili su da se Pljevlja sa svim svojim specifičnostima cijene na širim prostorima. Jedna od takvih ličnosti s kraja XIX i početka XX vijeka, koja je uživala veliki ugled i ostavila veliki trag, je Sejfo ef. Šehović, o čijem znanju i zalaganju za nauku i obrazovanje, dobrotvorstvu i darežljivosti, uspomenu čuvaju prenoseći je na druge još samo rijetki pojednici koji su imali sreću da jednog ovakvog čovjeka vide, budu u njegovom prisustvu i od njega uče i primaju pouku.