Oslobodilački ratovi Srbije i Crne Gore (1876-1878) završeni su Bečkim kongresom 1878. godine. Tom prilikom, kako reče Trocki, „države Balkanskog poluostrva napravila je evropska diplomatija“ tako da „nijedna od njih nije smjela da izađe iz određenih granica, svaka je bila sputana diplomatskim i dinastičkim vezama i suprostavljena svim ostalim, najzad, sve zajedno bile su osuđene na bespomoćnost pred krupnim evropskim državama sa njihovim neprestanim intrigama i rovarenjima.“