Loading...
Reload document 
Open in new tab Na putopise, kao važan istorijski izvor, pažnju je skrenuo još Jovan
Ristić, polovinom XIX veka. On je tom prilikom istakao da putopisci,
uprkos čestoj površnosti, donose vesti kojih nema u drugim vrstama izvo-
ra. Tom prilikom J. Ristić je načinio i prvi popis tada poznatih putopi-
sa.1 Pored svih slabosti putopisa kao istorijskog izvora (površnost, lič-
ni stav i impresija putopisca, nepoznavanje jezika i prostora) oni ipak
predstavljaju značajan izvor za istoriju, istorijsku geografiju, etnologiju.
Putopisci predstavljaju prisutne i neposredne svedoke dogaćaja i bez nji-
hovog prožimanja sa arhivskim dokumentima i drugom izvornom građom ne-
ma istorijske istine.2 Ipak, i pored svog značaja, putopisi još uvek nisu
iskorišćeni u potpunosti u našoj istoriografiji.
