U istorijskoj literaturi je poznato da su Drobnjaci učestvovali u karavanskoj trgovini koja je povezivala Dubrovnik i Kotor sa gradovima u unutrašnjosti Srbije. Tako su oni često kao ponosnici prolazili kroz Pljevlja i pljevaljski kraj ili su, pak, na drugi način uticali na privredni život u pljevaljskoj obalasti u srednjem veku. Treba istaći da su se neki istaknuti pojedinci iz Drobnjaka vremenom obogatili trgujući i da su se potom naselili u pljevaljskom kraju. Tu su nastavili i dalje da se bave kreditnim i drugim unosnim poslovima. Jedan od njih je bio Skorovoj Vokšić sa svojim sinovima. Njegov najstariji sin Stjepan pominje se 1477. godine kao starešina džemata u nahiji Mileševa. Letnje stanište ovog katuna bilo je u Hranču, danas Ranče, oblast koja se prostire između Pljevalja i Prijepolja. U dubrovačkim izvorima pominju se dvojica sinova Skorovoja Vokšića, što znači da su bili dobro poznati u Dubrovniku, a pominju se i kao kućne starešine u pomenutom katunu. Istaknuti trgovci iz Drobnjaka počinju da se naseljavaju i u susednom Prijepolju, jednom od tranzitnih centara u trgovačkom prometu.

O Drobnjaku u srednjem veku pisano je u posebnim studijama i u delima
opšteg karaktera.1 Poslednjih decenija više istraživača bavilo se
nekim drugim temama, gde su takođe dotakli učešće Drobnjaka u
karavanskoj i kreditnoj trgovini.2 U ovom radu pokušaćemo da na jednom
mestu prikažemo na osnovu literature, objavljene i neobjavljene građe iz
Dubrovačkog i Kotorskog arhiva učešće Drobnjaka u karavanskom
saobraćaju, uopšte u trgovačkom prometu i kreditnoj trgovini Dubrovnika
u drugoj polovini XIV i prvoj polovini XV veka.
S teritorije koju su naseljavali Drobnjaci, ljudi su vrlo rano počeli
silaziti u Dubrovnik i uključivali su se u karavansku trgovinu kao ponosnici
i primićuri između Dubrovnika i srpskih srednjovekovnih zemalja.
Drobnjak se prvi put pominje u dobrovačkoj građi 1285. godine. Iste godine
zadužio se u Dubrovniku Bratigna Dobrognago s još osam vlaha kod jednog
Dubrovčanina na sumu od 10 perpera.3 Dakle, već u drugoj polovini XIII veka