Nekada je neko rekao – istorija je biografija velikih ljudi. Mislio je na istorijske ličnosti.
To je značilo ponovo otvaranje za raspravu – starog pitanja o ulozi ličnosti kroz istoriju. Teza koja je uvijek imala svoje pristaše i žestoke oponente.

Proučavanje srpske porodice u dugotrajnom razdoblju osmanske vlasti u srpskim zemljama nije zauzelo odgovarajuće mesto kako u domaćoj, tako ni svetskoj istoriografiji. Naime, tim pitanjima su se u većoj meri, i svakako, na drugi način, više bavili sociolozi nego istoričari, koji su, iako nisu mogli, a ni bili dužni da daju odgovore na neka od značajnih istoriografskih pitanja o ovoj temi, uputili istoričare u kom pravcu treba da se kreću njihova istraživanja i razmišljanja

Brojni pisani tragovi osmanske vlasti na tlu nekadašnje Jugoslavije, odnosno svih onih uticaja koji svjedoče o prodoru orijentalno-islamske kulture i civilizacije na ove prostore bilježeni su i obrađivani u okviru radova i studija iz različitih oblasti, prije svega istoriografije, etnologije, književnosti, teologije, filozofije, lingvistike, ili jednostavno u okviru posebnih bibliografija i širih bibliografskih pregleda.