Prema kriterijima i principima IKOM-a (međunarodnog komiteta za muzejsku organizaciju), u skladu sa kojima je zakonski uređena i jugoslovenska muzejska djelatnost, muzeji, po definiciji, kao najpouzdaniji svjedoci vremena, predstavljaju kulturno-naučne, istraživačke i didaktičke ustanove, sa ciljem da sistematski istražuju, prikupljaju, sređuju, čuvaju, zaštićuju, obrađuju, proučavaju, izlažu svoj materijal i publikuju rezultate rada, koji pomažu u rasvjetljavanju kulturno-istorijske prošlosti određene društvene sredine.

Nakon uspješne četvorogodišnje kamianje radova na realizaciji Projekta obnove manastira Dovolja, koja je inače tekla po utvrđenoj projektnoj dokumentaciji izrađenoj od strane arhitekti Marije Jovin i Siniše Temerinskog iz Beograda, a prihvaćenoj i ovjerenoj od nadležnog Zavoda za zaštitu spomenika kulture Crne Gore iz Cetinja, građevinskim radovima tokom 2003. i 2004. godine ušlo se u završnu fazu rekonstrukcije manastirske crkve.

U rimsko doba gornje Podrinje i Polimlje nalazilo se na istočnom rubu provincije Dalmacije. Granica prema Gornjoj Meziji išla je razvođem Drine i Ibra. U predrimsko doba to je bila zabačena oblast, van glavnih puteva kojima je rimska vojska prodirala u unutrašnjost Balkana.

Osnivanjem politički i ekonomski samostalne srpske države pod Nemanjom i samostalne srpske crkve za koju se izborio princ-monah, najmlađi Nemanjin sin Sveti Sava (1219), mostovi kulture, koji su sporo, skoro dva veka građeni između Srbije i susedstva, povezali su Srbiju sa najpoznatijim umetničkim središtima tadašnjeg sveta: Carigradom i Solunom s jedne i Primorjem i Venecijom sa druge strane.