Austro-Ugarska je okupirala Bosnu i Hercegovinu po odluci Berlinskog kongresa 1878. godine, tačka XXV ugovora. To je bila odluka tzv. koncerna evropskih sila. Tako je K. und K. Monarhija u ime tadašnje međunarodne zajednice (Rajhšatski dogovor sa Rusijom iz 1876. godine i snažna podrška Nemačke i Velike Britanije) uspela da spreči nužno i normalno, istorijski potpuno opravdano ujedinjenje srpskih istorijskih i etničkih zemalja koje su ponovo ostale izvan granica Srbije i Crne Gore.

Most preko rijeke Tare kod Budečevide bio je i ostao česta tema i inspiracija mnogih pjesnika, književnika, slikara, fotografa, filmskih poslenika, novinara, publicista, putnika prolaznika… U vezi sa njegovom izgradnjom i spajanja dvije obale ispredale su se mnoge priče, od kojih su neke dosezale do legende. Mnogi događaji i ljudske sudbine vezane su za ovaj most i njegovu okolinu.

Otkazani naučni skup od jeseni prošle godine bio je vezan za Dan oslobođenja grada, ustvari za Dan opštine. Da podsjetim – riječ je o 20. (18) novembru 1944. godine kada su Pljevlja bila konačno oslobođena od njemačkih okupatora. Godinu dana prije – dakle 20. novembra 1943. godine u Pljevljima je održana značajna osnivačka skupština ZAVNO Sandžaka.

Razlozi migracija su vrlo složeni i raznovrsni, ali se u osnovi mogu podijeliti na istorijske i ekonomske. U istorijske razloge prvenstveno spadaju „bježanije pred zavojevačkom vojskom… tim pre što se tada svet odjedanput u masama krene. Međutim pri seobama usled ekonomskih i psiholoških uzroka retko se kada u jedanput krenu velike grupe stanovnika …ali su ove migracije stalne, traju vekovima, prolaze mirno, mahom neopaženo…”.

Manastir Dovolja, posvećen Uspenju Presvete Bogorodice, nalazi se na desnoj obali Tare, kod sela Prenćana u okolini Pljevalja. U istorijskim izvorima Dovolja se prvi put pominje 1513. Ipak, manastir je po svemu sudeći znatno starijeg postanja. Sudeći prema crkveno-narodnom predanju, prvobitni manastir je podignut za vrijeme kralja Milutina Nemanjića.