Među najzaostalijim krajevima na Balkanu koji su najduže bili pod tuđinskom vlašću svakako su Pljevaljski kraj i Zatarje. Područje koje je više vjekova bilo pod Turcima – sa etnički manje ili više raznorodnim i nekompaktnim stanovništvom, doseljavanim iz raznih pravaca i u razno vrijeme, najčešće iz Hercegovine, Crne Gore, Bosne i Albanije, sa izraženim vjerskim razlikama, sa slabim uslovima za privređivanje zbog nepovoljnog terena, nerazvijenih rječnih dolina,

Austro-Ugarska je okupirala Bosnu i Hercegovinu po odluci Berlinskog kongresa 1878. godine, tačka XXV ugovora. To je bila odluka tzv. koncerna evropskih sila. Tako je K. und K. Monarhija u ime tadašnje međunarodne zajednice (Rajhšatski dogovor sa Rusijom iz 1876. godine i snažna podrška Nemačke i Velike Britanije) uspela da spreči nužno i normalno, istorijski potpuno opravdano ujedinjenje srpskih istorijskih i etničkih zemalja koje su ponovo ostale izvan granica Srbije i Crne Gore.

Most preko rijeke Tare kod Budečevide bio je i ostao česta tema i inspiracija mnogih pjesnika, književnika, slikara, fotografa, filmskih poslenika, novinara, publicista, putnika prolaznika… U vezi sa njegovom izgradnjom i spajanja dvije obale ispredale su se mnoge priče, od kojih su neke dosezale do legende. Mnogi događaji i ljudske sudbine vezane su za ovaj most i njegovu okolinu.

Otkazani naučni skup od jeseni prošle godine bio je vezan za Dan oslobođenja grada, ustvari za Dan opštine. Da podsjetim – riječ je o 20. (18) novembru 1944. godine kada su Pljevlja bila konačno oslobođena od njemačkih okupatora. Godinu dana prije – dakle 20. novembra 1943. godine u Pljevljima je održana značajna osnivačka skupština ZAVNO Sandžaka.

Razlozi migracija su vrlo složeni i raznovrsni, ali se u osnovi mogu podijeliti na istorijske i ekonomske. U istorijske razloge prvenstveno spadaju „bježanije pred zavojevačkom vojskom… tim pre što se tada svet odjedanput u masama krene. Međutim pri seobama usled ekonomskih i psiholoških uzroka retko se kada u jedanput krenu velike grupe stanovnika …ali su ove migracije stalne, traju vekovima, prolaze mirno, mahom neopaženo…”.