Pljevljak, pukovnik, profesor univerziteta, naučnik, čovjek sa dva dok-
torata nauka, po struci nastavljač znamenitog Tanasija Pejatovića, Slobodan
Mišović napisao je i objavio knjigu o svom zavičaju PLJEVALJSKI
KRAJ – GEOGRAFSKA PROUČAVANJA. Višegodišnja istraživanja i pro-
učavanja autor je osnažio dostupnim izvorima i objavljenom literaturom
starije i novije provenijencije istorijskog, geografskog, demografskog i
privrednog sadržaja.
Sadržaj knjige izložen je u 7 poglavlja: Geografski položaj pljevaljskog
kraja; Prirodno-geografska svojstva; Istorijsko-geografske osnove
razvoja; Stanovništvo; Naselja i perspektive daljeg razvoja pljevaljskog
kraja. Svako poglavlje sadrži više dobro razrađenih i ukomponovanih potpoglavlja. Naučno-istraživački metod u istraživanju i obradi materije uz
pristupačan, pregledan i razumljiv stil pisanja, omogućava da se ova knjiga
sa lakoćom čita i sa znatiželjom prate rezultati do kojih je autor došao u
svojim istraživanjima i proučavanjima.

Kako je još Tanasije Pejatović, sada već davne 1902. godine, primetio: dolina Tare i njen sliv su karstnog tipa koji determinišu kanjoni, vrtače, zaravni i polja.1 Potarje čini dolina reke Tare stisnuta između velikih planina: Komovi, Obzir, Durmitor, Sinjavina i Bjelasica. Tara nastaje od Opasanice i Veruše na zapadnoj strani Komova, a površina sliva iznosi 1.899 km kvadratnih.

Tokom poslednjih nekoliko decenija glavni podsticaj za proučavanje Polimlja u srednjem veku dolazio je upravo iz ovih krajeva – iz Prijepolja i Pljevalja. Ovde su se, najpre oko Simpozijuma „Seoski dani Sretena Vukosavljevića“, a potom u organizaciji Muzeja u Prijepolju i Zavičajnog muzeja u Pljevljima gotovo svake godine održavali naučni skupovi koji su okupljali istraživače iz raznih naučnih ustanova iz zemlje i iz inostranstva.

U poznom srednjem veku Drobnjaci su imali zapaženu ulogu u karavanskoj trgovini između primorskih centara, Dubrovnika i Kotora s jedne i Polimlja s druge strane, npe svega kao ponosnici, primićuri i kramari. Isto tako, pojedini trgovci iz Drobnjaka aktivno su se bavili kreditnom trgovinom u Dubrovniku i Kotoru. U karavanskoj trgovini uglavnom su koristili Jezerski put koji su dobro poznavali, jer je prolazio kroz njihovu teritoriju (Jezera).

Razvoj grada orijentalnog tipa započinjao je obično dve do tri decenije po osvajanju mesta, u zavisnosti u prvom redu od postignute sigurnosti u odbrani od neprijatelja i brzini širenja islama. Razvitak osmanskog grada na Balkanu, predstavljao je ili nastavak urbanog razvoja zatečenih varoši, ili formiranje, na drugim mestima, novih gradova, zavisno od novonastalih privrednih, komunikacionih, strategijskih i drugih uslova.