Prof, dr Siniša MIŠIĆ – POTARJE U SREDNJEM VEKU
Kako je još Tanasije Pejatović, sada već davne 1902. godine, primetio: dolina Tare i njen sliv su karstnog tipa koji determinišu kanjoni, vrtače, zaravni i polja.1 Potarje čini dolina reke Tare stisnuta između velikih planina: Komovi, Obzir, Durmitor, Sinjavina i Bjelasica. Tara nastaje od Opasanice i Veruše na zapadnoj strani Komova, a površina sliva iznosi 1.899 km kvadratnih.
Dr Ruža ĆUK – O TRGOVCIMA PLJEVALJSKOG KRAJA U SREDNJEM VEKU
Tokom poslednjih nekoliko decenija glavni podsticaj za proučavanje Polimlja u srednjem veku dolazio je upravo iz ovih krajeva – iz Prijepolja i Pljevalja. Ovde su se, najpre oko Simpozijuma „Seoski dani Sretena Vukosavljevića“, a potom u organizaciji Muzeja u Prijepolju i Zavičajnog muzeja u Pljevljima gotovo svake godine održavali naučni skupovi koji su okupljali istraživače iz raznih naučnih ustanova iz zemlje i iz inostranstva.
Dr Marica MALOVIĆ-ĐUKIĆ – ULOGA DROBNJAKA U PRIVREDNOM ŽIVOTU PLJEVALJSKOG KRAJA U POZNOM SREDNJEM VEKU
U poznom srednjem veku Drobnjaci su imali zapaženu ulogu u karavanskoj trgovini između primorskih centara, Dubrovnika i Kotora s jedne i Polimlja s druge strane, npe svega kao ponosnici, primićuri i kramari. Isto tako, pojedini trgovci iz Drobnjaka aktivno su se bavili kreditnom trgovinom u Dubrovniku i Kotoru. U karavanskoj trgovini uglavnom su koristili Jezerski put koji su dobro poznavali, jer je prolazio kroz njihovu teritoriju (Jezera).
Doc. dr Ema MILJKOVIĆ – RAZVOJ GRADA ORIJENTALNOG TIPA U POLIMLJU I POTARJU: PLJEVLJA OD SREDNJOVEKOVNOG SRPSKOG TRGA DO OSMANSKE KASABE
Razvoj grada orijentalnog tipa započinjao je obično dve do tri decenije po osvajanju mesta, u zavisnosti u prvom redu od postignute sigurnosti u odbrani od neprijatelja i brzini širenja islama. Razvitak osmanskog grada na Balkanu, predstavljao je ili nastavak urbanog razvoja zatečenih varoši, ili formiranje, na drugim mestima, novih gradova, zavisno od novonastalih privrednih, komunikacionih, strategijskih i drugih uslova.
Dr Gordana TOMOVIĆ – NAHIJA KAVA (1468/9 – 1477)
Najstariji sačuvani turski popisi srpskih zemalja iz prve polovine XV veka, nastali odmah po formiranju prvih enklava pod turskom vlašću, potom većih geografskih celina kao što su bila skopsko i bosansko krajište i, najzad, po konačnom osvajanju, beležeći zatečenu naseljenost i stanovništvo otkrili su obilje toponomastičke građe, među kojom su bili nazive pojedinih manjih ili većih oblasti, nepoznatih iz drugih izvora.