Među najzaostalijim krajevima na Balkanu koji su najduže bili pod tuđinskom vlašću svakako su Pljevaljski kraj i Zatarje. Područje koje je više vjekova bilo pod Turcima – sa etnički manje ili više raznorodnim i nekompaktnim stanovništvom, doseljavanim iz raznih pravaca i u razno vrijeme, najčešće iz Hercegovine, Crne Gore, Bosne i Albanije, sa izraženim vjerskim razlikama, sa slabim uslovima za privređivanje zbog nepovoljnog terena, nerazvijenih rječnih dolina,

Prema gledištu jednog onomatologa po dvostrukom srednjenemačkom izgovoru reči Zech – Tech za rudarsku jamu, dobila je ime reka Ćehotina, što bi trebalo da znači: reka koja protiče kroz rudišta. To, naravno, nije tačno. Zna se, naime, da ime Ćehotine potiče od stare srpske osnove tjeh – od koje je izveden naziv Tješen za izvorišni predeo i krak reke.

Verski odnosi u srpskim zemljama pod osmanskom vlašću predstavlja jednu od veoma važnih istoriografskih tema. Njen značaj nije određen važnošću religije, shvaćene kao način vršenja verskih obreda, u sredinama u kojima su pripadnici jednog, pravoslavnog naroda, osvajanjem potpali pod vlast drugog, kome zvanična religija nije hrišćanstvo, već islam.

U istorijskoj nauci je malo poznato da su Pljevlja i znatan deo Pljevaljskog kraja bili u sastavu Kraljevine Srbije nešto više od godinu dana, i da su Pljevlja bila sedište Pljevaljskog okruga Kraljevine. Sačuvana građa u Arhivu Vojnoistorijskog instituta i Arhivu Srbije pruža mogućnost da se osvetli taj nedovoljno poznati period u istoriji Pljevalja, od oslobođenja pa do razgraničenja između Srbije i Crne Gore, na osnovu sporazuma potpisanog u Beogradu 12. novembra 1913. godine.

U vezi sa temom ovog saopštenja neophodno je da na samom početku skrenemo pažnju na dvije stvari. Prvo: dokument spomenut u naslovu ovoga rada, datiran sa 14. junom 1910. g. tiče se Pljevaljskog pašaluka, što znači da se odnosi ne samo na pljevaljski kraj već i na druge opštine sa ovog područja. I drugo. I pored svoje vjersko-nacionalne motivacije i sadržinske usmjerenosti na pitanja crkvenog života, koje nikako ne želimo potcijeniti, on je imao i specifičnu političku pozadinu.