Od početka konstituisanja Crne Gore kao samostalne države u XVIII vi-
jeku pa do gubitka njene državnosti, teritorijalne aspiracije na oblasti
u njenom okruženju, prije svega osmanske, bile su determinante na kojima
je počivala i u skladu sa kojima se razvijala i konstituisala crnogorska
državnost.

U istorijskoj literaturi je poznato da su Drobnjaci učestvovali u karavanskoj trgovini koja je povezivala Dubrovnik i Kotor sa gradovima u unutrašnjosti Srbije.1 Tako su oni često kao ponosnici prolazili kroz Pljevlja i pljevaljski kraj ili su, pak, na drugi način uticali na privredni život u pljevaljskoj obalasti u srednjem veku. Treba istaći da su se neki istaknuti pojedinci iz Drobnjaka vremenom obogatili trgujući i da su se potom naselili u pljevaljskom kraju. Tu su nastavili i dalje da se bave kreditnim i drugim unosnim poslovima. Jedan od njih je bio Skorovoj Vokšić sa svojim sinovima. Njegov najstariji sin Stjepan pominje se 1477. godine kao starešina džemata u nahiji Mileševa. Letnje stanište ovog katuna bilo je u Hranču, danas Ranče, oblast koja se prostire između Pljevalja i Prijepolja. U dubrovačkim izvorima pominju se dvojica sinova Skorovoja Vokšića, što znači da su bili dobro poznati u Dubrovniku, a pominju se i kao kućne starešine u pomenutom katunu. Istaknuti trgovci iz Drobnjaka počinju da se naseljavaju i u susednom Prijepolju, jednom od tranzitnih centara u trgovačkom prometu.

Pljevaljski kraj, odnosno Raška oblast, bio je prema austrougarskim planovima prodora na istok, sljedeća oblast koju treba osvojiti na tom njenom strateškom vojnom i političkom putu. Iz tih razloga, Austro-Ugarska se oštro suprotstavila predlogu Rusije da se ova oblast podijeli između Srbije i Crne Gore.

Pljevljak, pukovnik, profesor univerziteta, naučnik, čovjek sa dva dok-
torata nauka, po struci nastavljač znamenitog Tanasija Pejatovića, Slobodan
Mišović napisao je i objavio knjigu o svom zavičaju PLJEVALJSKI
KRAJ – GEOGRAFSKA PROUČAVANJA. Višegodišnja istraživanja i pro-
učavanja autor je osnažio dostupnim izvorima i objavljenom literaturom
starije i novije provenijencije istorijskog, geografskog, demografskog i
privrednog sadržaja.
Sadržaj knjige izložen je u 7 poglavlja: Geografski položaj pljevaljskog
kraja; Prirodno-geografska svojstva; Istorijsko-geografske osnove
razvoja; Stanovništvo; Naselja i perspektive daljeg razvoja pljevaljskog
kraja. Svako poglavlje sadrži više dobro razrađenih i ukomponovanih potpoglavlja. Naučno-istraživački metod u istraživanju i obradi materije uz
pristupačan, pregledan i razumljiv stil pisanja, omogućava da se ova knjiga
sa lakoćom čita i sa znatiželjom prate rezultati do kojih je autor došao u
svojim istraživanjima i proučavanjima.

Tokom poslednjih nekoliko decenija glavni podsticaj za proučavanje Polimlja u srednjem veku dolazio je upravo iz ovih krajeva – iz Prijepolja i Pljevalja. Ovde su se, najpre oko Simpozijuma „Seoski dani Sretena Vukosavljevića“, a potom u organizaciji Muzeja u Prijepolju i Zavičajnog muzeja u Pljevljima gotovo svake godine održavali naučni skupovi koji su okupljali istraživače iz raznih naučnih ustanova iz zemlje i iz inostranstva.